خیلی نسبت به فرزندم بی حوصله ام؛ ناراحتم، چیکارکنم؟

سلام و احترام خدمت شما مادر گرامی. بیان کردین "دختر 4ساله ای دارید که در ارتباط با ایشان ، زود عصبانی می شوید و بی حوصله هستید" بسیاری از والدین، گاهی از فرزند خود به شدت عصبانی، ناراحت و رنجیده و گاه حتی حوصله سپری کردن زمان با فرزندشان را نداشته و بدلیل وجود این افکار در خود، احساس عذاب وجدان دارند. مقداری از خشم در روابط والدین با کودک طبیعی است و تمامی مادران در رابطه خود با فرزند خشم را تجربه می کنند و درنهایت آنچه خشم مادر را مدیریت می کند عشق اوست؛ توجه به این نکته ضروری است که اگر چه خشم و عصبانیت احساسات طبیعی هستند اما صدمه زدن به خود، دیگران و یا اشیا اصلا طبیعی نیست. ما مسئول اعمال و رفتار خود هستیم، بنابراین باید راه های مدیریت خشم را یاد بگیریم برای این منظور نکاتی را خدمتتان عرض می کنم:
- خودآگاهی هیجانی، گامی بزرگ در جهت کنترل و مهار آن احساس است. اگر در لحظاتی که احساسات ناخوشایندی دارید، به خود بگویید" تو الآن عصبانی هستی" یا "تو الآن غمگینی" و به این حالات خود آگاهی داشته باشید، در چنین شرایطی راحت تر می توانید چند دقیقه ای صبر کنید و از بروز پاسخ های آنی و بدون تفکر جلوگیری نمایید.
- محرک‌های خود را شناسایی کنید. شناختن و رسیدگی کردن به عوامل محرک بسیار مهم هستند؛ زیرا احساس خشم، ترس یا گناه در نتیجه واکنش به عوامل محرک در انسان ایجاد می‌شوند.
- زمانی که خشمگین هستید می توانید به خودتان بگویید" ایست، صبر کن". این فرمان باعث می شود که شما بتوانید تا حدودی از اسیر بودن در دست احساساتتان رهایی یابید و موقعیت را بهتر ارزیابی کنید. در واقع اینگونه بین احساس خشم و بروز رفتار پرخاشگرانه فاصله می اندازید.
- تفسیر ما از موقعیت و آنچه که به خود می گوییم می تواند باعث خشم یا آرامش ما شود. بنابراین هنگام خشم به خودگویی های منفی توجه داشته باشید و سعی کنید به شکل دیگری به موضوع نگاه کنید. مثلا به جای اینکه با خود بگویید "باید داد بزنم تا اینقدر شیطنت نکند" بگویید : "او بچه هست و باید بازی کند و قصد اذیت کردن من را ندارد".
- در حین مقابله با یک وضعیت ناخوشایند می توانیم به خود گوشزد کنیم که "آرام باش و آرام باقی بمان" یا "موضوع را زیاد بزرگ نکن" یا " یک نفس عمیق بکش، خونسردی ات را حفظ کن و فکرت را به کار بینداز". اگر موفق شدیم برای خود پاداشی در نظر بگیریم هر چند ناچیز و حتی با گفتن جمله ای مثبت به خود نیز می توانیم خودمان را تشویق نماییم. مثلا آفرین از عهده ی این کار خوب بر اومدم. آن قدرها هم که فکر می کردم سخت نبود.
- پیش بینی کردن وقایع، گامی بزرگ در جهت پیشگیری از ایجاد احساسات ناخوشایند است به عبارت دیگر زمانی که ما بتوانیم نتایج رفتارهای خود و تأثیر آن رفتار را بر دیگران پیش بینی کنیم، آن گاه خواهیم توانست از بروز احساسات ناخوشایند در خود و دیگران جلوگیری کنیم.
- برخی از احساسات مادر، ریشه در ارتباط او با همسر دارد. یعنی مادر و پدر با هم دچار اختلاف هایی هستند و مادر چون نمی تواند احساسات و نظرات خود را به همسر ابراز کند، خشم نهفته ی درون را به کودک منتقل می کند و وقتی متوجه ی رفتار خود می شود دچار عذاب وجدان می شود. بنابراین لازم هست بعد از اینکه مهارت های مدیریت خشم را آموختیم، سعی کنیم بدون اینکه رفتار پرخاشگرانه ای داشته باشیم و بدون داد و بیداد، درخواست ها، نیازها و احساسات خود را به شیوه ی جرات مندانه در زمان و مکان مناسبی بیان کنیم بدون اینکه به خود و دیگران آسیبی برسانیم.
- یک مادر طبیعتا باید برای خودش، نیازها و علایقش وقت بگذارد تا بتواند یک مادر و همسر شاد و سرحال و باانگیزه باشد. بنابراین لازم هست زمانی هر چند کوتاه را برای خود اختصاص دهید تا احساس روزمرگی و بی حوصلگی نداشته باشید مثلا به فعالیت های مورد علاقه یتان بپردازید، ورزش کنید، .. و در نهایت مادر مضطرب، مادر عصبانی، مادر انفجاری، مادری که تنبیه بدنی می کند، نا امنی را در فرزندش رشد می دهد. بنابراین حفظ خونسردی، آرامش و متانت و تصمیم نگرفتن در لحظه های خشم و عصبانیت ، بهترین راه درست زندگی کردن است.
به امید روزهای شاد برای شما مادر گرامی

بیشتر بخوانید:
شش علت احتمالی خستگی شدید و چگونگی مقابله با آن